Van Phoenix weer naar Voorst en de klapbonen!

Vandaag weer in het warme bad van Voorst! Altijd een feest om bij de eerste tweede jeugd locatie te komen.
Hoe mooi de reis ook was, het plezier en het enthousiasme ervaar ik in Voorst als zeer waardevol.

Een praatje met de dames, de mannen en de ondernemer.
Paul de ondernemer, redelijk recent zijn ziel en zaligheid in de Benring aan het stoppen. Paul weet het, regelt het en doet het gewoon.
Vorige week heeft iedereen een paasontbijtje op bed gehad.

Zeg Paul hoe was de bingo? Dat blijft favoriet, 10 mensen uit de Benring, maar 35 mensen uit Voorst. Fantastisch. Tot laat in de avond. De mensen van de zorg hadden het even lastig, want de mensen gingen niet naar bed. En de planning ging niet volgens planning.  Maar ook in de ochtend niet, want de mensen waren het bed niet uit te krijgen voor tienen. Dat is toch het leven, terug naar de studententijd. Heerlijk. Ik heb er hartelijk om moeten lachen.

Genietend van de drukke zaal, met overal, doorheen, achterlangs, bovenom de mannen van de bouw en zonnepanelenleggers, sprak ik mijn voorstervriendinnen van 80 plus aan.

Zeg dames hoe is het eten bij Paul?
Allemaal breed lachend, 2 duimen goed. (Zie foto). Eindelijk echt en gezond eten. Het was even wennen, dat alles niet zacht en doorgekookt was. De stamppotten zijn heerlijk. Ik vind alles lekker zegt een ander. Nou ik vind de gevulde paprika's heel erg lekker. Ik kende het niet, maar dacht, ik probeer alles, deze ga ik vaker eten.
Het kan niet beter, veel variaties. Het eten bij Paul is duimen omhoog.
Alleen,....de klapbonen waren niet echt gaar!
Klapbonen? Zeg ik, ja klapbonen. Iedereen lachen. Heel Voorst weet natuurlijk dat klapbonen sperciebonen zijn, dat hoor ik als randstedeling toch te weten.
Ze zullen wel bedoelen, beetgaar, dacht ik.
Een mooie middag met trotse en blije mensen.

Lief

fijn zo'n welkom bij Habion!

Dank collega's, gelukkig is hier de gastvrijheid en vriendelijkheid ook groot.

Oud worden in Griekenland, vandaag al zwaar genoeg!

From the states naar Griekenland, grens met Albanië
Nieuws uit Griekenland dus, onze reis gaat verder, via al onze ambassadeurs wereldwijd.

Heb je nieuws uit de wereld over hoe ouderen leven of hoe ouderen en jongeren hun 'oude dag' zien, laat het mij weten, zodat we met elkaar een tweede jeugd vorm kunnen geven. Tenslotte doet het ertoe!

Vraag aan jonge man van 23, hoe wil je oud worden:
Grensdorp met Albanië, hij wil veel kids, heeft er nu twee en de derde op komst. Veel kinderen is leuk, maar ook nodig. Want als ik oud ben moeten er genoeg kinderen in het dorp wonen om voor ons te zorgen. Wij zorgen voor onze opa's en oma's. Ook als ze dement zijn blijven ze in het dorp wonen. Er wonen hier gemiddeld 200 mensen waarvan de meeste oud, dus verjonging is noodzakelijk.
De jonge man wilde helaas niet op de foto.

Gesprek met Griekse herder. Hij denkt niet na over de toekomst, heeft het vandaag al zwaar genoeg. Hij verdient te weinig in Griekenland, maar in Albanië niets. Hij probeert niets uit te geven en de restjes naar zijn vrouw en twee kinderen in Albanië te sturen. Zijn leven vind hij mooi maar zwaar. 1x per jaar gaat hij naar huis en ziet hij zijn vrouw en kinderen.

Hier twee Macedoniërs en een Griek. Ze proberen een bestaan op te bouwen, ze werken minimaal 

13 uur per dag.

Taking care of our parents is a law! They tookcare, nog we take care.

On the road again

Waar o waar?

Back in town

Back in town
Dat was het dan, een prachtige reis, volop inspiratie. Veel ideeën. Zoals het idee om deze blog te blijven bloggen. Het heeft iets aangezet. We hebben zulke leuke en veel reacties gekregen, via de blog, via de app. Kortom zonde om niet door te gaan. We zullen jullie blijven meenemen op naar wellicht ook onze tweede jeugd.
A lot of love


Dietward, Danielle, Willeke

Blijf kijken en reageren!

Een gouddraadje in de rafelranden van Phoenix downtown

Een gouddraadje in de rafelranden van Phoenix.

Waarom is het hek zo hoog? Bij de buren hebben ze 26 honden die blaffen als je langs komt. They bark when they see someone.
Benjamin, de architect, creator, initiator ontmoeten wij in een achterstandswijk in Phoenix. Hij doet Alles zelf, dacht koop een stukje grond, klein, bouwde er 6 kleine appartementen, de Whitestone studio's. Het is voor hem een uitdaging klein te blijven bouwen. Mensen blijken grote interesse te hebben in kleine woningen. De grote investeerders rukken op. We zien met onze eigen ogen de houtskeletbouw verrijzen in een upcoming wijk. Om meer invloed te hebben heeft hij nog een stukje grond gekocht, om de grond uit handen van de investeerders te houden. Trots verteld hij dat hij zonder bank het eerste project heeft gefinancierd. Leende geld van zijn Granny, tegen 5% rente. Iedereen blij. Nu men ziet hoe het is, is er interesse van de banken.
Hoe kwam hij hier, I lived in Danmark, en werd gebeld door iemand in Phoenix met een geweldig aanbod, of ik direct aan de slag kon. Waarop hij antwoordde You don't bother a day, en zo gebeurde. Hij vloog terug naar de states. Datzelfde moment dat hij gebeld werd, had hij al nachten gedroomd van Tuscon. Hij wilde zo graag terug, maar zonder job is het beetje moeilijk. Je kunt je voorstellen hoe blij hij was.
Als we nog even tijd hebben, voordat we terugvliegen, wil hij ons graag meenemen naar een paar kleine ondernemers en een café in de buurt. Neemt ons mee, om de vibe te voelen van een upcoming area.  Een rafelrandje van phoenix. Phoenix is weird, babbelt hij, je moet de stad kennen om de hot placets te zien en te voelen. Ze zijn er talrijk. Op allerlei vlakken, muziek, eten, drinken etc. Heerlijk, eindelijk een rafelrandje na al die prachtige, schone grote straten en blije ouderen waar geen smetje op zit. Heerlijk jonge geesten, andersdenkende, ondernemende gasten die een achterbuurt een tweede leven geven. Is het erg dat ik zo denk? Ik denk het niet, ik raak er steeds meer van overtuigd dat mixen van generaties zo belangrijk is. Sterker nog ik denk dat het maatschappelijk onverantwoord is om Gated community's te bouwen,.... Ja ja komt u maar.... Graag reacties na dit knuppeltje in het Amerikaans opgeruimd hoenderhokje.

Dan de big question aan Benjamin
Waar wil jij oud worden?
Direct antwoord, definitely Tuscon, een plaats in de buurt, daar is de lucht anders, de natuur om de stad, het licht is anders, er wonen mensen van diverse leeftijden.
Tuscon is the best town to retire.